3 اردیبهشت سالروز گرامیداشت شیخ بهایی
بهاءالدین محمد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی در ۸ اسفند ۹۲۵ خورشیدی در شهر بعلبک لبنان چشم به جهان گشود و در ۸ شهریور ۱۰۰۰ خورشیدی در اصفهان دار فانی را وداع گفت.
در سن ۱۷ سالگی پدرش از سوی شاه طهماسب به مقام شیخ‌الاسلام قزوین رسید که مهم‌ترین منصب سیاسی-مذهبی در دربار صفوی بود. وی به مدت ۱۴ سال در این منصب مشغول به کار بود که در سفرش برای زیارت خانه خدا در بحرین درگذشت. شیخ بهایی پس از مرگ پدر در قزوین ماند و از اساتید مختلفی فیض برد. وی در سن ۴۳ سالگی شیخ‌الاسلام اصفهان شد و تا پایان عمر در دربار صفویان خدمت کرد. امروزه از او با عناوین حکیم، فقیه، عارف، منجم، ریاضیدان، شاعر، ادیب، مورخ و دانشمند نامدار قرن دهم و یازدهم هجری یاد می کنند که تبحر ویژه ای در فلسفه، منطق و ریاضیات داشت و حدود ۹۵ کتاب و رساله در زمینه سیاست، حدیث، ریاضی، اخلاق، نجوم، عرفان، فقه، مهندسی و هنر و فیزیک از خود بر جای گذاشت. به پاس خدمات وی به علم ستاره‌شناسی، یونسکو سال ۲۰۰۹ را با عنوان نجوم و شیخ بهایی نامگذاری کرد و نام این دانشمند در لیست مفاخر ایران ثبت شد.
خانه ابدی او در جوار بارگاه امام هشتم در مشهد قرار دارد و مورد احترام ایرانیان است.